ارتباط پاسخ التهابی حاصل از چربیهای موجود در رژیم غذایی با بیماریهای مرتبط با چاقی

 یک  مطالعه ی جدید نشان داد افزایش یک پاسخ التهابی می تواند کلید ارتباط بین مصرف زیاد  چربیهای اشباع – یک عامل خطر شناخته شده برای اختلالات مرتبط با چاقی – و ابتلا  به بیماریهایی نظیر دیابت نوع 2 وتصلب شرایین  باشد.

 نتایج این تحقیق که در مجله ی Nutritional Biochemistryمنتشر گردید، نشان می دهد خوردن چربیها به میزان مشابه ی چربیهای موجود در رژیم غذایی مدیترانه ای شامل مصرف مقادیر کم چربیهای اشباع و مقادیر زیاد چربیهای اشباع نشده ی مونو، با کاهش پاسخ التهابی در مقایسه با رژیم های غذایی حاوی مقادیر زیاد چربی اشباع  و رژیم های کم چرب همراه است.

محقق ارشد این پژوهش پرفسور Kienاز دانشگاه Vermontمی گوید: امروزه  مشخص شده است که چاقی – اختلالی که با تجمع غیر طبیعی و زیاد چربی در بدن تعریف می شود- و رژیم غذایی ناسالم می تواند خطر ابتلا به بیماریهای متابولیکی مزمن نظیر تصلب شرایین ، دیابت نوع 2 و آلزایمر را در برخی افراد افزایش دهد.

در التهاب نوعی از مواد شیمیایی بنام سیتوکینها از سلولها ترشح می شوند، التهاب در حقیقت بخشی از دفاع طبیعی سیستم ایمنی بدن علیه عفونتها است. دکتر Kienمی گوید: برخی ترکیبات موجود درمحیط زیست، داخل بدن و حتی ترکیبات موجود در رژیم غذایی می توانند محرک های التهابی باشند و سبب ایجاد عوارض جانبی شوند که هنگام  بروز عفونت ها ایجاد می شود، این عوارض می تواند به بروز عواقب دراز مدتی برسلامت افراد منجر شود.

بر اساس تحقیقات انجام شده، چربی اشباع معمولاً از طریق مکانیزیم های غیرمستقیم  تأثیرات متابولیکی خود را در بدن  ظاهر می کنند و این حقیقت که بیماریهای متابولیکی دارای یک بخش التهابی می باشند، دکتر Kien  و همکارانش را بر آن داشت که به بررسی اثرات پیش التهابی  چربیهای اشباع و تأثیر این چربیها بر خطر ابتلا به بیماریهای متابولیک بپردازند.

 دکتر Kienمی گوید: دانشمندان برای درک اثرات چربیهای تغذیه ای بر التهاب، تاکنون به مطالعه ی  سلولهای جدا شده و سیستم های مدل حیوانی  پرداخته اند. درمطالعه ای  که در سال 2011 انجام شد دانشمندان اعلام کردند اسید پالمتیک که شایع ترین  چربی اشباع موجود در رژیم های غذایی است، تولید سیتوکین  التهابی اینترلوکین 1 بتا (IL-1beta)را از طریق فرآیندی  که در فعال سازی پاسخ  ایمنی ذاتی نقش دارد و بنام  NLRP3 inflammasomeمعروف است، افزایش می دهد.

با این حال دکتر Kienمی گوید: این سوال همچنان باقی است که آیا این یافته ها با  رژیم غذایی فرد ارتباط دارد؟

دکتر Kienو همکارانش در آخرین تحقیق خود با همکاری دکتر Poynterایمونولوژیست دانشگاه UVMبرای اولین بار نشان دادند که تغییر مقدار اسید پالمتیک در رژیم غذایی معمول یک انسان بر تولید IL-1beta  تاثیر می گذارد.

آنها وضعیت افراد سالم، لاغر و چاق را در یک مطالعه ی تصادفی و متقاطع در دو نوع رژیم غذایی به مدت 3 هفته که با یک رژیم غذایی کم چرب به مدت یک هفته فاصله داشت، مقایسه کردند. یکی از این رژیمهای غذایی مشابه  با رژیم غذایی همیشگی افراد شرکت کننده و دارای مقادیر بالایی از اسید پالمتیک بود و رژیم دیگر حاوی مقادیر کم اسید پالمتیک و مقادیر زیاد اولئیک اسید (بیشترین اسید چرب غیراشباع مونو در رژیم غذایی) بود.

پس از هر رژیم غذایی، تعدادی از نتایج شامل عواملی که مرتبط با التهاب بود، اندازه گیری گردید.

نتایج این بررسی ها نشان داد رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد اسید پالمتیک نسبت به رژیم حاوی مقادیر کم اسید پالمتیک، تولید سیتوکینها را از طریق فرآیند NLRP3 inflammasomeافزایش می دهد، در نتیجه باعث افزایش التهاب و افزایش خطرات مرتبط با بیماریهای متابولیک می گردد.

دکتر Kienبه مدت 15 سال به بررسی تاثیرات مختلف متابولیکی اسید چرب پالمتیک و اولئیک پرداخته است.

در مطالعه ای که در مجله ی Diabetes  در سال 2013 توسط دکتر  Kienو همکارانش و محققان دانشگاهDuke  منتشر گردید، اعلام شد: رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد اسید پالمتیک، غلظت چندین بیومارکر التهابی در خون و ماهیچه های زنان شرکت کننده در این تحقیق را افزایش داده و سبب  بروز اختلال در عملکرد انسولین در این افراد می شود.

در یک مطالعه ی جداگانه این گروه اعلام کردند یک رژیم غذایی مشابه با آزمایش قبلی با کاهش قابل بازگشت فعالیتهای فیزیکی روزانه و افزایش خشم همراه است، این موضوع نشان می دهد رژیمهای غذایی با چربی های اشباع زیاد ممکن است با فرآیندهای شناختی طبیعی تداخل کنند.

دکتر Kienمی گوید: درنهایت ما مشتاقیم  که چگونگی رفتار چربیهای تغذیه ای را در مدت  زمان کوتاه  پس از مصرف آنها و همچنین چند ماه  پس از مصرف، زمانی که  بصورت بافت چربی ذخیر ه می شوند، بررسی کرده و تأثیر آنها را در بروز التهاب و خطر بیماریهای متابولیک دریابیم، بر اساس نتایج این تحقیق، رژیم  غذایی عادی  و بویژه نوع چربیهایی که ما مصرف می کنیم ممکن است تا حدی بر خطرات مرتبط با چاقی تأثیر گذارند.

 با این حال،  دکتر Kienمی افزاید: البته مهم است که به نقش عوامل دیگر از جمله فعالیت بدنی وسایر ویژگیهای رژیمهای غذایی پیچیده که تعیین کننده ی میزان تاثیر مصرف مقادیر زیاد و دائمی  اسیدهای چرب اشباع برسلامت ما هستند، اذعان کنیم. محققان دانشگاه UVMامیدوارند دانشمندان از یافته های اخیر آنها در تحقیقات بر روی آسم مرتبط با چاقی و عملکرد مغزی وابسته به سن استفاده کنند.

منابع:

The Journal of Nutritional Biochemistry, 2015; DOI: 10.1016/j.jnutbio.2015.07.014

www.sciencedaily.com/releases/2015/09/150924142927.htm